Gusto kong lumipad palayo sa'yo
para malaman kung may sarili pang hangin ang mga pakpak ko,
na kusang tumiklop ng mahulog ako sa'yo.
Gusto kong tumakbo hanggang sa wala akong ibang maririning
kundi ang pabilis na pabilis ng tibok ng puso ko,
baka sakali kasing mapagod din ito,
sa paulit-ulit na pagsigaw ng pangalan mo.
Gusto kong lumangoy,
sa pinakamalalim na parte ng dagat at maubusan ng hininga.
Siguro, doon ko lang maiintindihan na kailangan kong mabuhay para sa akin,
at hindi para sa iba.
Gusto kong tumalon.
Hinahanap ko ‘yun pakiramdam ng halo-halong kaba, pangamba, saya.
Kahit ano makaramdam lang ulit ako bukod sa sakit,
na pauli-ulit ulit ulit ulit ulit ulit.
Gusto kong sumigaw, hanggang sa mamaos ako at maubos ang boses ko. Wala ng makakatakas na-
- mahal kita,
dito ka lang,
'wag ka ng umalis.
Balang-araw babalik din,
sa ilalim ng mga pakpak ko ang sarili kong hangin.
Balang-araw maka ka lipad akong muli, at hindi ako lilingon pa.
Lilipad ako ng matayog.
Tatakbo. Lalangoy. Tatalon.
Magiging malaya rin ako.
Mula sa’yo
I want to fly away to you to determine if you own more air wings, which automatically fold I fall for you.
I would run until I had no other will hear but to accelerate faster heartbeat, maybe Peter case as well, repeatedly shouting your name.
I want to swim in the deepest part of the sea and out of breath. Maybe, there I'll understand that I have to live for me, and not for others.
I want to jump. I was looking for was that mixed feeling of foreboding, fear, joy.
Anything feel just been me apart from pain, repeated over and over again and over again.
I want to cry, until I exhaust myself hoarse voices. No one can have - I love you, stay here, 'do not go away.
Sooner or later return, under the wings of my own air.
Someday I will be flying again, and I look back on . I fly high. Run. Swim. Jump.
I will be free. From you
翻訳されて、しばらくお待ちください..
