Share ko lang.. Kagabi pag-uwi ko,

Share ko lang.. Kagabi pag-uwi ko, bubuksan ko palang yung pintuan ko may biglang nag psstt, nalingon ako sa right side ko baka kasi di ako ung tintawag e, pag lingon ko ako lang naman tao dun so ako na nga sempre.. Haha! May dala syang papel at ballpen, sinusulat nya yung gusto nyang sabihin nagtaka ko kung bakit sulat lang kala ko pipe, sabay pinakita nya sken ung leeg nya, pag kita ko mygad shit! Butas, kinabahan ako natakot di ko alam ggawin ko naawa ako.. Tapos sabay inaya nya ko sa taas 3rd floor sa room nya, kala ko naman sya yung may-ari na building na tinitirhan ko, so sumama ako pag bukas ng pinto ng bahay nya sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko natatakot ako kasi di ko naman sya kilala di ko nga din alam bat ako napapunta dun. Pag kita ko sa bahay nya wala masyadong gamit tapos puro pictures.. Tapos nagtagal ako ng mga 1hour and 30 minutes sa bahay nya nakipagkwentuhan sya sken nallungkot daw sya minsan daw dalawin ko sya.. Inoperhan daw yung sa leeg nya kaya ganun may cancer daw sya.. Nakuha nya daw yung sakit na yun kakayosi.. Hmmm.. Dami nya knwento kaht yung ibang sinusulat nya di ko naiintndhan.. Hehe! Nagtataka ako kung bakit sa dinami dami naman ng tao dto sa building na to e ako pa talaga ang napili nya.. Haha! Ako pang di magaling magnihonggo.. May bago na ulit akong kaibgan.. Kanina naman pagbukas ko ng pinto nakita ko tong sulat ni okasan Nakakalungkot dito sa japan na kapag ganyang edad ka na at nakapag-asawa na yung mga anak nila iniiwan na sila nagkakanya kanya na sila.. Tapos yung iba namamatay nalang mag-isa sa loob ng bahay. Pero meron naman din iilan na nag aalaga at kasama pa nila magulang nila sa bahay.. Buti nalang at Laking pinas ako at swerte ko sa mga magulang at kapatid ko kasi nag uumapaw sa love. Di man kami magkakasama pero ramdam mo yung love and care..