Kaya't dahan-dahang lumapit si Jell

Kaya't dahan-dahang lumapit si Jelly kay Vince. Sa totoo lang, talagang takot syang lumapit dahil baka magawa nya talaga kung ano yung ini-imagine nya kanina pa. Pero alam nyang hindi pa pwede. Nag-usap kasi sila ng Tita Mabel nya na unti-unti o gradual lang ang magiging process nila para ipaalam kay Vince ang totoo. They will start at the very beginning. Yun bang parang nasa "getting to know" stage. Dahil nga alam ni Vince na mag-bestfriends sila, they will start muna that way. Coz they know that eventually, Vince will learn to know her from his heart.

Nang nasa harap na sya ni Vince ay nagsalita si Mabel.

"Anak, won't you hug your bestfriend?" She said to Vince.

Hindi na nakapagsalita pa si Jelly nang bigla syang yakapin ni Vince. Unti-unti din nyang ikinilos ang kamy nya para gantihan ang yakap nito. Napapikit si Jelly. Na-miss nya ang yakap na iyon. Hindi na nya napigilan ang pagtulo ng kanyang mga luha. Nang magbitaw sila sa pagkakayakap ay nakita ni Vince ang luha sa kanyang mga mata. He wiped her tears.

"Hey, bakit umiiyak ang maganda kong bestfriend? Di ba dapat masaya ka kase magaling na ko, ha?"At pinisil nito ang pisngi nya. "Kahit naman di ko naaalala ang past natin, I just can feel in my heart that we are close.. So wag ka nang umiyak, dahil promise, pag nakaalala na ako, ikaw ang unang makakaalam.. Mom okay lang ba, di ka magseselos?" At kinindatan nya ang mommy nya.

"I will try..." At itinaas nito ang isang kilay.

Kaya't nagkatawanan silang lahat. Napatawa na din si Jelly habang pinapahid ng kamay ang natitirang luha pa sa pisngi nya.

"Yan ba, e di mas maganda pag tumatawa ka, lalo kang kumu-cute!" Sabay pinisa nito ang ilong nya.

"Ouch! Hindi ka pa nakakaalala pero mahilig ka pa ding mangpisa ng ilong kaya eto ang sa'yo!" Kinurot nya ng pino ang tagiliran ni Vince.

"Aray! Masakit yun ah!" Reklamo ni Vince. "Ganito ba talagang mangurot to?" Tanong ni Vince na tiningnan ang mga kaibigan.

At parang mga robots na sabay-sabay na tumango ang mga ito.

"Ay, ayoko na palang makaalala kase baka pag nakaalala ako lalo pang sakitan nito ang kurot sa kin!" Nakasimangot kunwari habang hinihimas ang tagiliran na kinurot ni Jelly.

"Naku talaga! Pag nakaalala ka na, hindi lang yan ang aabutin mo sa'kin!" Sabi ni Jelly na nakataas ang isang kilay.

"Ah ganun? Eto naman ang aabutin mo sa'kin..." At kiniliti ni Vince si Jelly sa tagiliran nya.

"Hey, no... Lagot ka sa kin talaga! Stop it!" Sigaw ni Jelly.

"Well, I guess... they're back to normal..." Umiiling-iling pa na sabi ni Jeremy.

Kaya't nagtawanan silang lahat habang pinapanood ang dalawang nagkukulitan.